Oprichting

De Stichting ’s-Hertogenbossche Monumentenzorg is in 1949 opgericht door burgemeester mr. H.J.M. Loeff. Hij was bezorgd over de slechte toestand van de monumentale gebouwen in de stad. In 1949 was men erg druk met de wederopbouw en de burgemeester zag een duidelijke rol voor een particuliere stichting, met financiële ondersteuning van de gemeente. Particulieren, die hun monumentale pand wilden opknappen konden een beroep doen op subsidie van de stichting. Een stevige administratieve klus, waaraan een einde kwam toen de overheid via de Rijksdienst voor de Monumentenzorg een subsidiestelsel in het leven riep.

Controle van restauraties

De Stichting is vervolgens omgevormd en ging controle uitoefenen op de restauratie van monumenten. Werden de juiste monumenten gerestaureerd en gebeurde dat op een correcte manier? Het bestuur verdedigde het monumentenbelang als het nodig was tot aan het hoogste rechtscollege, de Raad van State. Daarnaast is veel bereikt, niet alleen langs juridische weg, maar ook door overreding, door overleg met andere belangengroeperingen en door deelname aan de selectiecommissie voor de leden van de Monumenten-welstandcommissie.

Klankbordgroepen

De Stichting heeft deelgenomen aan veel klankbordgroepen, onder meer voor het – helaas mislukte – behoud van de Pieterskerk, de historische perronoverkappingen en de concertzaal onder de Parade. Andere prominente acties speelden zich af rondom panden aan de Putgang, de Bartjeskerk en de nieuwbouw van het stadskantoor en de verdwijning van de resten van het Keizershof. Het Burgemeester Loeffplein, de Isabellakazerne, de Rijks HBS/manege, het gymnasium, de parkeergarage onder de Stationsweg en de appartementen aan de Van der Does de Willeboissingel hebben ook aandacht van de Stichting gehad.

Monumenten en stadsbeeld

Het gaat niet alleen om individuele gebouwen, maar ook om de samenhang van het stadsbeeld. Daarom is er ook belangstelling voor de ontwikkeling van het Zuiderpark met de parkeergarage aan de Hekellaan, de nieuwbouw aan de Choorstraat, de nieuwe bestrating van vele straten, de nieuwe aanleg van de Parade en de Markt, de nieuwbouw rondom Antoniegaarde en de Antoniuskapel. Ook rondom de Muzerije, de Bank van Lening, de panden aan de Schildersstraat en de ontwikkeling van het Zuidwalkwartier heeft de Stichting haar standpunten ingebracht en verdedigd.

Vestingwerken

De ontwikkeling van het GZG-terrein en de vestingwerken vragen nog steeds de aandacht. Veruit het grootste succes is het behoud van het Kruithuis in zijn oude omgeving, een actie die ruim 10 jaar heeft gekost. In sommige gevallen zijn vasthoudendheid en een lange adem nodig, naast doortastendheid en kennis van zaken.

In 2004 zijn de statuten aangepast en is het werkgebied van de Stichting verruimd tot buiten de stadsgrenzen van de gemeentelijke herindeling. Ook de historische relicten buiten de stadsgrenzen van ’s-Hertogenbosch dienen beschermd te worden. Het gaat daarbij vooral om historische relicten binnen de stelling ’s-Hertogenbosch (de circumvallatie-linie), zoals de linies bij Fort Isabella en Fort Crèvecoeur.